Scherven, het eerste waar ik aan denk is een glas of fles gesneuveld met als resultaat een hoop rotzooi. Vrij makkelijk natuurlijk want een troep geeft het altijd, maar hoe scherven ontstaan kan soms toch een bijzonder verhaal zijn. Ik denk dat dit ook een mooie is om te delen, vandaar deze blog: SvG: Scherven van geluk. Een kunstwerkje, verhaal, samenraapsel, een nieuwe uitdaging!
Oma Branca’s vaas
Voor we het gaan hebben over hout, epoxy en de andere leuke dingen begin ik, zoals wel vaker, bij mijn ouders, den oudjes, opa en oma. Mijn ouderlijk huis, mag ik (hopelijk) omschrijven als een: “beschaafd museum” waar kunstwerkjes (van mij, de kleinkinderen), foto’s en andere bijzondere voorwerpen aan muren hangen of in kasten tentoongesteld staan. De ene in 10 seconden op papier gekladderd, de andere 100 jaar geleden gemaakt, beide iets waar ze van houden.
Na een weekendje logeren bij opa en oma gingen wij onze kleine man ophalen. We bleven gezellig eten en zoals gebruikelijk was opa druk in de weer met de potten en pannen. Tot er opeens “een” vaas uit de kast viel. Bijzonder tafereel want niemand was überhaupt in de buurt van de kast dus de vierjarige was ook niet de schuldige. Helaas was het niet zomaar een vaas, het was een vaas die van de moeder van mijn pa was, samengevat, mijn oma dus. Pa beschreef het dan maar als een “bezoekje vanuit het hiernamaals” en wilde met lood in de schoenen het geheel in de grijze bak mieteren. Dit heb ik niet zomaar laten gebeuren en ben kort daarop aan de slag gegaan!
Een tweede leven
Ik zag op Instagram een account voorbij komen die met flink wat enthousiasme mooie flessen kapot sloeg en met epoxy van de scherven een soort schilderij maakt. Dit gaf mij het idee om iets soortgelijks te maken, immers scherven zat! Probleem: de muren hangen al vol zat, iets anders verzinnen dus. Ook kijk ik geregeld naar houtbewerkers op Youtube en kwam een video tegen waar ze met een afkortzaag een schaal maken. Deze twee technieken wilde ik combineren! Een schaal gemaakt van allemaal restjes hout, epoxy en de scherven. Tijd om oma’s vaas een tweede leven te geven.
Blok epoxy
Eerst heb ik een mal gemaakt waar we de restjes hout en epoxy in gieten. Iets groter dan de schaal uiteindelijk moet worden. De stukjes hout heb ik zo veel mogelijk aan elkaar gelijmd met hout en secondelijm, anders gaan alle stukjes drijven in de epoxy met wellicht een minder mooi resultaat. Door de epoxy heb ik zwarte kleur pigment gedaan, na meerdere keren gieten, een paar dagen geduld was het geheel uitgehard met als resultaat een dik blok epoxy!
Vlakken en zagen
Stap twee bestaat uit vlakken met de freesmachine, geen onbekend terrein voor me, zo geklaard dus! Daarna door naar iets nieuws, de holle vorm maken in de schaal. Dit doe ik met de afkortzaag. Klinkt wat vreemd maar als je er eenmaal aan begint volgt de logica vanzelf. Eerst maak je een gat in het midden van de schaal, deze bevestig je (even kort door de bocht) in het midden van de zaag en je zaag staat zo ver mogelijk uitgeschoven als mogelijk. Daarna zaag je de eerste gleuf, daarna draai je de schaal een klein stukje, herhaal, herhaal etc, etc. Na een tijdje dit te hebben volgehouden, want damn wat wordt het zwaar aan je arm, hou je een mooie holle vorm over en wordt het tijd om te schuren.
De scherven in de schaal
De schaal af, nu de scherven bevestigen. Dit heb ik gedaan door deze eerst met een klein stukje dubbelzijdig tape te bevestigen aan de schaal en een dun laagje transparante epoxy te gieten. Ik heb dit een paar keer herhaald en de rest van de schaal ook voorzien van epoxy voor een mooie glanzende laag!
Het eindresultaat!
Het was een pittige bedoeling, nieuwe technieken, een hoop rotzooi en een onmogelijke vorm om echt strak in de epoxy te krijgen. Maar de reactie van mijn pa was het allemaal meer dan waard. De schaal kreeg snel een uniek plekje in het ouderlijk museum en bleef die middag het centrale gespreksonderwerp. Hoe kreeg je die vorm erin? Is dat zwarte Epoxy? Is dat hetzelfde hout als het hondenbedje?
Eenmaal thuisgekomen kon ik met een gerust hart naar de werkkamer toe, waar de rest van de scherven op de werkbank lagen. Nu pas was het tijd om echt afscheid te nemen van de vaas. Met dezelfde lood in de schoenen naar de grijze container gesjokt, dag oma op naar een nieuw avontuur.
Contact
Wil je ook een gave schaal voor thuis, of heb je gewoon wat vragen die je wil stellen? Neem gerust contact op en ik neem zo snel mogelijk contact met je op.