Tuintafel: Christoof

Onze tuin grenst aan een watertje waar de vorige bewoners een vlonder hebben gebouwd. Leuk, gezellig boven het water zitten om langer van het zonnetje genieten of een beetje afkoelen wanneer de mussen van het dak vallen. Kort geleden hebben we deze vlonder opgeknapt, nieuwe hardhouten dragers en vlonderplanken. De oude vlonderplanken waren nog in prima staat. Tijd voor een nieuwe klus dus: een tuintafel! Deze ontbrak nog in onze tuin. Ook benieuwd naar de nieuwe tuintafel? Lees verder hoe we te werk zijn gegaan.

Tuintafel: Christoof is nu helemaal af!

Tuintafel: Christoof 

Dit keer heb ik de tuintafel niet zelf gemaakt maar met hulp van onze vriend: Chris. Leek me dan ook wel passend de tuintafel naar hem te vernoemen. Een duidelijke taakverdeling, snelle overlegjes en een gezonde dosis humor zorgde ervoor dat de tuintafel met zo’n 5 á 6 uur klaar was. Oké er is enig voorwerk gedaan, namelijk de gebruikte vlonderplanken schoongespoten met een hogedrukspuit, maar dat was het dan ook wel. 

Het proces

De dag bestond uit twee delen: spullekes halen en spullekes maken. Ik heb besloten de onderkant van de tafel, waar de vlonderplanken aan worden bevestigd en de poten te maken van hardhout. Via Marktplaats iemand in de buurt gevonden die in zijn schuur een voorraad piketpalen van Azobe had liggen en ze op maat kon zagen voor me. Daarna door naar de bouwmarkt de beits en een metaalboortje halen (kreeg ik als tip voor het boren in de piketpalen).

Daarna aan de slag! De ene zaagde de vlonderplanken op de juiste maat de andere ging aan de slag met het onderstel. Gezien het gaat om een tuintafel heb ik besloten niet te gaan voor chique houtverbindingen of de boel aan elkaar te lijmen. Flinke schroeven en een simpele constructie dit keer. 

Tuintafel Christoof in de maak, het onderstel van Azobe palen

Eenmaal klaar met het onderstel en de vlonderplanken op maat te hebben gezaagd hebben we het tafelblad gemaakt. Geribbelde kant naar boven voor een speels effect en telkens een vaste ruimte ertussen voor het afwateren. Tot slot hebben we de poten van 74 cm eronder gemonteerd en een dwarsbalk ertussen gemonteerd. Al met al is dat het wel! 

De afwerking van de tuintafel

Het recyclen van de vlonderplanken had als voordeel dat ik niet meer op zoek hoefde naar nieuwe planken, flink wat geld bespaard en het is natuurlijk goed voor de wereld. Nadeel is dat het totaal niet lekker aanvoelt, het is ruw en heeft nog scherpe randen zeker bij de poten! Het blad van de tuintafel heb ik eerst met de hand geschuurd (korrel 80) en daarna in een eerste laag beits gezet. Kleurloze beits van Ramdo, althans kleurloos beweren ze zelf ik vind dat het behoorlijk een kleur geeft aan de tuintafel. Maar prima het is ook vooral ter bescherming. Dit herhaald met een fijnere korrel (220) en een tweede laag beits. De poten zijn even behandeld met de bandschuurmachine, om de scherpe randjes eraf te halen, en ook deze in een laag beits gezet. En klaar!

Tuintafel: Christoof wordt in de beits gezet

Ook zo’n gave tuintafel voor jouw tuin?

Geen probleem natuurlijk! Een voorraad vlonderplanken is er weliswaar niet en de buren gaan het niet waarderen als ik die van hun los ga schroeven. Maar heb je nu zelf planken over, of wellicht wil je iets maken van schaaldelen? Neem gerust contact op en we gaan praten over de mogelijkheden.